Oo

Di mo lang alam, naiisip kita
Baka sakali lang maisip mo ako
Di mo lang alam, hanggang sa gabi
Inaasam makita kang muli
Nagtapos ang lahat sa di inaasahang
Panahon at ngayon ako’y iyong iniwang
Luhaang sugatan di- mapakinabangan
Sana nagtanong ka lang kung di mo lang alam
Sana’y nagtanong ka lang kung di mo lang alam
Ako’y iyong nasaktan
Baka sakali lang maisip mo namang
Hindi mo lang alam kay tagal nang panahon
Ako’y nandirito pa rin hanggang ngayon, para sayo
Lumipas mga araw na ubod ng saya
Di pa rin nagbabago ang aking pagsinta
Kung ako’y nagkasala, patawad na sana
Ang puso kong pagal ngayon lang nagmahal
Di mo lang alam ako’y iyong nasaktan
Baka sakali lang maisip mo namang
Puro siya na lang sana’y ako naman
Di mo lang alam ika’y minamasdan
Sana’y iyong mamalayang hindi mo lang pala alam
Di mo lang alam, kahit tayo’y magkaibigan lang
Bumabalik lahat sa tuwing nagkukulitan
Baka sakali lang, maisip mo namang
Ako’y nandito lang, hindi mo lang alam
Matalino ka naman
Kung ikaw, at ako ay tunay na bigo
Sa laro na ito, ay dapat bang sumuko
Sana’y di ka na lang pala aking nakilala
Kung alam ko lang ako’y yong masasaktan ng ganito
Sana’y nakinig na lang ako sa nanay ko
Di mo lang alam ako’y iyong nasaktan
Baka sakali lang maisip mo namang
Puro siya na lang, sana’y ako naman
Di mo lang alam ika’y minamasdan
Sana’y iyong mamalayang hindi mo lang pala alam
Malas mo…ikaw ang natipuhan ko
Di mo lang alam, ako’y yong nasaktan.

(Up dharma Down)

***

In Fleetwood Mac fashion the rain has failed to wash all avenues clean so there’s no epiphany, and instead there is nothing but a struggle against the flood. No tide to speak of—everything is just stagnant, but devoid of calm. And you have no idea. No idea at all.